همه چیز درباره روغن ترمز

همه چیز درباره روغن ترمز
سرعت تولید اتومبیل و تکنولوژی و افزایش توان و سرعت اتومبیل ها نیاز به یک سیستم ترمز مناسب با عملکرد دقیق برای افزایش ایمنی اتومبیل ها لازم است، یکی از پارامترهای بسیار مهم درعملکرد مناسب و بموقع ترمز روغن ترمز می باشد .
روغن ترمز سیالی است که وظیفه انتقال فشار از پمپ ترمز به بوستر و لنت ترمز را بر عهده دارد. این مایع بدلیل خصلت عملکردی خود باید دارای حداقل تراکم پذیری باشد. همچنین این مایع باید نسبت به حباب هوا حساس باشد و اجازه تشکیل حباب را ندهد. تبخیر روغن ترمز باید بسیار ناچیز باشد و با قطعات فلزی و پلاستیکی که با آن ها در تماس است سازگاری داشته باشد . 
این مایع، ترکیبی مصنوعی ست که قسمت اعظم آن را ترکیبات پلی گلیکول اتر تشکیل می دهد. روغن های ترمز نسبت به رطوبت حساس بوده و با جذب رطوبت نقطه جوش آن ها پایین می‌آید و خاصیت خود را از دست می‌دهند. نقطه جوش معمول این روغن‌ها بیش از ۱۸۵ درجه سانتیگراد است.  وجود آب یا رطوبت باعث کاهش نقطه جوش روغن ترمز می شود و در ترمز گرفتن های متوالی به دلیل اصطکاک بین لنت و دیسک یا کاسه چرخ گرمای زیادی تولید می شود و در نهایت با انتقال آن به روغن ترمز نیروی وارد شده به پیستون های چرخ جهت ترمز گرفتن کاهش خواهد یافت.
روغن ترمز بسته به سطح استاندارد نوع کیفیت و توصیه اتومبیل ساز به DOT3 و یا DOT4 تقسیم بندی می شوند که یکی از توصیه های مهم جهت استفاده نوع خاصی از روغن ترمز نقطه جوش آن است در صورت استفاده از روغن ترمز نامناسب اجزای لاستیکی و قطعات فلزی و مدار ترمز به سرعت فرسوده شده و عملکرد آن قابل اطمینان نمی باشد.
روغن ترمز یکی از رکن های رانندگی ایمن است که متاسفانه مورد توجه قرار نمی گیرد، .همواره باید سطح روغن ترمز را در مخزن مربوطه چک کرد سطح روغن ترمز همیشه باید تا علامت ماکزیمم  پر باشد تا از وارد شدن هوا به مدار ترمز جلوگیری شود. در ضمن حجم روغن ترمز تنها عامل اصلی نیست ،کیفیت روغن ترمز و همچنین خاصیت آن نیز بسیار مهم است از عواملی که بر روی روغن ترمز تاثیر مخربی دارد رطوبت می باشد.
دوره زمانی تعویض روغن ترمز
در صورت تردد اتومبیل در آب و هوایی مانند شهر تهران،روغن ترمز می بایست هر دو سال یک بار یا با طی هر 40 تا 50 هزار کیلومتر اقدام تعویض گردد و در صورت تردد در مناطق شرجی و مرطوب مانند شهرهای شمالی، ضروریست روغن ترمز اتومبیل هر سال یکبار و یا هر 20تا 25 هزار کیلومتر تعویض شود.
روغن ترمز با پایه گلیکول در طی کارکردش، آلودگی ها و رطوبت سیستم را در خود جذب می‌کند. مایع، رطوبت را از بین درزهای میان لوله های پلاستیکی جذب می‌کند، به خصوص نشتی های گذشته و جاهایی که ممکن است از قبل در معرض هوا قرار گرفته باشند نیز، بسیار مهم است؛ از طرفی مشکل نشتی به طور واضحی در آب و هوای مرطوب تشدید خواهد شد. پس از گذشت یک سال از سرویس، روغن ترمز به طور متوسط دارای 2 درصد آب می‌شود و پس از گذشت 18 ماه سطح نشان دهنده می‌تواند تا 3 درصد افزایش پیدا کند و پس از چند سال از آخرین سرویس، بعید نسیت که 7 تا 8 درصد از مایع شما آب باشد.
راه های تشخیص سلامت روغن ترمز
به تنهایی و از روی ظاهر نمی‌توان کیفیت روغن را تشخیص داد حتی اگر انبوهی از آلودگی ها و ذرات را به خود جذب کرده باشد و یا رنگش قهوه ای باشد.
پس روغن باید تست شود و در غیر این صورت به کلی تعویض شود. سه راه برای تعیین وضعیت روغن وجود دارد که در ایران رایج نیست:
1-راه اول استفاده از یک رفرکتومتر است که با تغییر و عبور جهت نور به روشنی می‌تواند مقدار آلودگی ها را در مایع نمایان کند. یک قطره از روغن در تستر ریخته می‌شود، سپس نوار را در آن انداخته و مقدار مواد زائد را می‌خواند. دقت این تستر بسیار بالا است و می‌تواند میزان آلودگی ها (رطوبت) و نقطه جوش مایع را معلوم سازد.
2-روش شیمایی با استفاده از نوار: این روش تست توسط سیستم فونیکس ساخته شده و استریپ دیپ خوانده می‌شود و می‌تواند میزان مواد خورنده مایع را نمایان سازد؛ مواد شیمیایی موجود در روغن در اثر واکنش با نشان دهنده مسی، سبب تغییر رنگ نوارهای تست و تعیین وضعیت روغن می‌شوند. وقتی که نمایانگر مسی به 100 می‌رسد، نشان می‌دهد که مقدار رسوبات نزدیک به پایان انقضای عمر کاری خود است و اگر این مقدار 200 و یا بیشتر بود، باید حتما روغن تعویض شود.
3-تستر الکترونیکی: این تستر دقیقا مقدار نقطه جوش را اندازه گیری می‌کند و تنھا در یک دقیقه کاملا کالیبره می‌شود. اگر نقطه جوش به مرز خطر رسیده باشد، تعویض را پیشنھاد می‌کند.